…و كوكتو كه همان درس ابوالحسن خان فروغي را باز دوباره به من نشان داد ( او بود كه ،براي نخستين بار به من آموخت كه انسان ; يك روح پرورده و ورزيده انسان ، تا كجاها مي تواند رشد كند ، تا چه اندازه مي تواند بزرگ باشد و ((بشود)) ! اين درس كوچكي نبود.چه روحهاي بسياري ديده ام كه پوسيده اند و كوچك و زبون و قانع و لاغر مانده اند تنها به اين علت كه همين يك درس را نياموخته اند ، به اين علت كه كسي برسر راهشان نايستاد تا به آنان بفهماند كه ((تو تا كجاها مي تواني بروي ، بپري ، سفر كني و بگريزي ))… ابوالحسن خان آموخت و كوكتو آن را نشانم داد…
معبودهاي من - كوير